Cabernet sauvignon
Wat de chardonnaydruif is in de witte wijnwereld, is cabernet sauvignon in de rode. ‘King Cab’ wordt ie wel genoemd. Beroemd en geliefd bij de consument en dientengevolge ook uiterst populair bij wijnmakers. Want wie cabernet sauvignon aanplant, ziet zijn geld groeien. En dat doet het in alle valutasoorten, want de druif gedijt overal. In tegenstelling tot chardonnay die pas vrij recent aan zijn mondiale zegetocht is begonnen, heeft deze toevallige kruising van cabernet franc en sauvignon blanc echter al veel langer een paspoort vol stempels.
De annexatie van het wereldwijde wijngaardareaal begon eind van de 18e eeuw toen Bordeaux op de kaart kwam te staan als toonaangevende wijngebied. Vooral de châteaux in de Médoc en de Graves zagen de cabernet sauvignon als de ideale druif. Met zijn unieke geur van zwarte bessen, soms ook kersen en pruimen, cederhout, sigarenkistjes, leer en tabak. Stevig, stoer, kleurrijk, met veel tannines en duurzaam.
Om tot een ‘grand vin’ te komen heeft cabernet sauvignon echter de hulp nodig van zijn trouwe adjudanten merlot en cabernet franc. Een 100% cabernet sauvignon wordt hier niet of nauwelijks geproduceerd. Als solist kan deze vrij laat rijpende druif, vooral in de wat koelere gebieden, namelijk wel eens teleurstellen. Hij geeft dan holle wijn, met agressieve groene tonen.
In de veel warmere Midi beginnen echter steeds meer wijnmakers ‘pure’ cabernet sauvignon maken. Zij nemen genoegen met lage rendementen per hectare, inclusief een ‘degradatie’ van hun wijn tot Vin de Pays (de cabernet sauvignon valt vaak niet binnen de richtlijnen van de plaatselijke appellation controlée) en zien dat beloond met uitstekend rood.
Om de kwaliteit op te schroeven ruilden ook wijnbouwers buiten Frankrijk hun lokale druiven in voor de ‘cab sav’. Cabernet sauvignon werd de held in Toscane. In Spanje legde hij de fundering onder het succes van Ribera del Duero en Priorat. Australië, Zuid-Afrika en Amerika volgden. Ook Zuid-Amerika werd veroverd. De Chileense producent Concha y Toro is zelfs eigenaar van de grootste cabernet sauvignon wijngaard ter wereld is.
Dé druif achter de aristocratische rode bordeauxs en lookalikes overal ter wereld. Hij wordt pas eind achttiende eeuw voor het eerst bij naam genoemd, maar blijkt al snel een succesvolle jongeling die eerst BORDEAUX, daarna de wereld verovert. Bordeaux ‘is immers altijd wel goed’, dus iedereen wil een ‘bordeaux’ maken. Goed, niet in het strenge keurslijf van de aloude MÉDOCS, maar wel volgens die snit. Als cabernet sauvignon letterlijk mode was, zou je al die cabernets van overal ter wereld nog steeds in degelijk pak de catwalk op zien paraderen. In modieuze kleuren soms, in modern materiaal af en toe, maar onontkoombaar strak in het pak.
Zo vermaard, zo edel en tot 1997 hadden we geen idee van de afkomst van deze grand old man van de wijnwereld. Omdat hij in de zeventiende eeuw ook wel bidure werd genoemd, werd opportunistisch geopperd dat de cabernet ‘dus’ dezelfde was als de biturica die door de Romein Plinius genoemd werd. Een edele druif moet z’n wortels tenslotte in een eerbiedwaardig verleden heb- ben, nietwaar.
Maar nee. De nobele cabernet sauvignon blijkt een ongelukje. De nakomeling van een toevallige ontmoeting tussen CABERNET FRANC en SAUVIGNON BLANC, in de tijden dat de druiven nog vrijelijk door elkaar heen in de wijngaard stonden. Goed, dat was ook niet gisteren, dus nouveau riche is de cabernet sauvignon allerminst, met een stamboom tot begin zeventiende eeuw of zelfs wat eerder, maar de schok moet toch hevig geweest zijn in de châteaus van de Médoc. Altijd gedacht dat die boerse cabernet franc en sauvignon blanc de bastaardjes waren van grand seigneur cabernet sauvignon, blijkt het omgekeerd te zijn.
Who cares. Zo ongeveer overal ter wereld wordt wijn van cabernet sauvignon gemaakt, met maar één gedachte: bordeaux van de troon stoten. Een cabernet bottelen die met kop en schouders boven de aloude aristocratie van GRANDS CRU’S uitsteekt. Wie cabernet sauvignon plant, hoopt op revolutie. En dan trekken de aristocraten aan het kortste eind.
Seuren wil niet zeuren: Laagalcoholisch
Ik zie altijd een beetje op tegen de feestdagen. De cadeau- en voorbereidingsstress is medio november al af te lezen aan glazige ogen en trillende handen. Anderen kennen dat ongeco....
Kleigoed en Hamerstuk #4
Wij van Kleigoed & Hamerstuk zijn jong en in de bloei van ons leven, maar toch wel zo volwassen dat we de tijd nog hebben meegemaakt dat wijn gezond was. Goed tegen, voor en bi....